Zoooooooo, daar kwam ik even op de koffie!
Dit is zo’n mooie uitdrukking hier in Westfriesland en het betekent zoveel als: “dit had ik even echt niet verwacht!” In dit artikel ga ik je mijn verhaal vertellen over welk pad ik heb genomen naar mijn levensmissie en hoe dat ging. In eerdere artikelen heb ik verteld dat ik een succesvolle zelfstandige ondernemer was in het begeleiden van allerlei soorten organisatieontwikkelingen. Zolang het een ontwikkeling was die ik nog nooit gedaan had, vond ik het best. Het maakte mij niets uit in welk bedrijf, welke branche, etc. zolang het maar nieuw en complex was. Mijn familie en vrienden zeiden altijd: “het leek altijd alsof het je heel gemakkelijk af ging.” Ze wisten wel dat ik af en toe voor hete vuurtjes stond, maar ze hadden het volste vertrouwen dat dit in goede banen werd begeleid op naar het vieren van het volgende succes. Natuurlijk ging echt niet altijd alles goed en maakte ook ik fouten. Maar als je steil in de leercurve gaat zitten, hoort dat erbij. Ik voelde mij altijd als een vis in het water waar ik samen met mensen mocht werken aan mooie resultaten waar we met z’n allen trots op waren.
Het was een van mijn specialiteiten om supersnel de vinger op de zere plek te leggen in organisaties. Die diagnoses bestonden altijd uit een combinatie van factoren en multidimensionaal denken en doen was mijn tweede natuur. Bovendien was ik ook behoorlijk actief bezig om mij persoonlijk te ontwikkelen. Je kunt je indenken dat als je aan het werk bent in zo’n avontuurlijk werkveld je jezelf af en toe tegenkomt en hierin wordt uitgedaagd. Bovendien speelden er ook zaken in mijn persoonlijk leven waar ik mee aan de slag wilde. Ook dat vond ik allemaal prachtig. Die gretigheid om multidimensionaal te leren en te kijken wat in de praktijk echt werkt, hoort bij mij. Totdat het leek alsof geen zee te hoog was. Ik hoefde steeds minder te doen om gezamenlijk mooie resultaten te behalen. Mensen vroegen aan mij: “jij hebt zo’n aparte stijl van leiderschap, wat en hoe doe je dit werk eigenlijk?” En ik had daar wel een antwoord op, maar dat was het antwoord wat zij konden begrijpen. Dat was niet het echte antwoord. Het echte antwoord was: “ik weet het eigenlijk niet, ik doe dit gebaseerd op verschillende intelligenties en dat is zo’n multidimensionaal proces gebaseerd op energie dat het eindstation pas in woorden is te vatten.”
Ik wist hoe ik energie op de juiste manier in de juiste verhouding kon laten creëren, waardoor we gezamenlijk in staat waren om uitzonderlijke resultaten te laten ontstaan. Zaken als leiderschap, praktische kennis, programma management, teambuilding en nog zoveel andere zaken waren secundair. Ik noemde dit proces altijd het op gang brengen en laten draaien van ‘een vliegwiel’, maar ik weet nu dat het over de gulden-snede verhouding en heilige geometrie gaat. Ik kon ook pas later in woorden vatten dat dit precies is wat mijn organisatielogo belichaamt. Ik voelde aan alles dat dit het was waarmee ik verder wilde, maar het was zo ongrijpbaar dat ik het zelf niet eens uit kon leggen. Zooooooooo, kwam ik daar even op de koffie! Dit gevoel kende ik niet. En mijn levensmissie diende zich zo sterk aan dat ik dit vorm mocht geven in een bedrijfsconcept, waarin ik eerdergenoemde EXPLICIET mocht maken. Ik voelde aan alles dat dit zoooooo dicht bij mijn essentie kwam dat ik er doodnerveus van werd om dit zichtbaar te maken. Dit was mijn binnenwereld waar ik altijd ALLEEN en met echte vrienden in vertoefde en intens genoot en waar ik de rest van de wereld onzichtbaar van mee liet genieten. Ik was verlamd. Ik wist absoluut niet waar ik moest beginnen.
Ik dacht: “dit red ik niet alleen.” Ik wist ook dat dit groot was. Hoe of wat en waarom ‘yo no sè’ maar ik voelde aan mijn water dat ik professionele hulp wilde. Dus ging ik investeren in een groepsprogramma voor ondernemers. Ik zou het werk doen wat ik het liefste doe en hier voldoende geld mee verdienen of heel veel, net wat je wilde. Als eerste zouden we een doelgroep kiezen, zo voortbordurend op het werk wat ik niet meer uurtje-factuurtje wilde doen. Ik zette mij voor 100% in om mijn niche te vinden, de klanten waar ik het allerliefste voor werk. Alleen voelde ik aan mijn water dat wat ik ook aangereikt kreeg of zelf verzon, het klopte niet. Maar het was nog erger, ik wist mijn hele basis van mijn concept ook niet. Ik wist wel een aantal dimensies, zoals dat ik business, spiritualiteit en organisatieontwikkeling ging combineren, maar lang niet alle andere en ook niet in welke samenhang. Ik leerde allerlei praktische zaken en handigheidjes, maar niet wat ik nu nodig had. Ik probeerde aansluiting te zoeken bij gelijkgestemden, maar vond ze niet echt. Daar stond ik dan na 8 maanden. De mensen voelden wel dat ik echt wel wat had te zeggen, maar konden mij niet helpen op deze zoektocht.
Het gevolg was dat ik mij nog onzekerder voelde betreffende mijn missie. En ik kan je zeggen: “dat staat heel gek bij iemand die normaal gesproken goed en stevig geworteld is. “Toen heb ik besloten om een persoonlijke coach in de arm te nemen. En inmiddels moest ik dit geld lenen zonder dat ik enig zicht had op een onder andere geld genererend concept. Als vanzelf wilde iemand mij dit geld lenen, die dit niet zo snel zou doen. Mijn zoektocht ging verder en op dag 1 met mijn persoonlijke coach ontstond er meteen iets waar ik mijn fundament op kon baseren. Er kwam een energetisch multidimensionaal concept uit, waarbij ik visioenen kreeg die vanuit een andere dimensie kwamen. Met een multidimensionale groep mensen als doelgroep. Hier ging ik eens mee aan de slag in mijn binnenwereld. Hoe kon ik dit concretiseren. Toen ben ik energetisch gaan puzzelen. Dit betekent dat ik eerst de dimensies benoem en dan ga ik ze in een vorm neerleggen en schuiven net zolang tot het klopt. Bij dit proces gebruik ik bijna niet mijn hoofd, maar vele intelligenties tezamen. En op een gegeven moment kwamen de woorden over mijn lippen: LIEFDEVOL LEIDERSCHAP! En het leidt naar wereldvrede. Toen kwamen mijn visioenen terug en schrok ik van de grootsheid van deze levensmissie. Het gevolg was dat ik in mijn binnenwereld een conflict had. Grote weerstand en rebellie tegelijkertijd. Alles in rep en roer. Alle hens aan dek. Ik maakte dit proces mee met tevens fysieke symptomen. Ik ging bijna op celniveau staken. Wat een ellende!
3 maanden durfde ik niet te praten over Liefdevol Leiderschap, laat staan over het einddoel wereldvrede. Wie dacht ik wel niet dat ik was? Had ik het hoog in mijn bol gekregen of zo? Stond ik nog wel op en in de aarde? Alom twijfels en onzekerheid. Mijn coach ging enthousiast verder met allerlei concrete programma’s, filmpjes, verkoopgesprekken, etc. maar zij had geen idee wat er zich afspeelde in mijn binnenwereld. Ik probeerde het wel uit te leggen, maar er was niet voldoende tijd, basis en vertrouwen gecreëerd om te weten of we elkaar op dit niveau werkelijk begrepen. Ondertussen kreeg ik wel leiding uit mijn binnenwereld en begon ik allerlei boeken te lezen over de gulden snede en de heilige geometrie, leiderschap, intelligenties en universele wetmatigheden. Het begon mij duidelijk te worden dat ik dit proces haar gang moest laten gaan zonder dat ik wist waar en wanneer dit naartoe zou leiden. En wat bij andere ondernemers werkte, werkte bij mij in ieder geval niet. Mijn coach vergeleek mijn verhaal met vooraanstaande mensen uit de geschiedenis en ik zou zelf uit moeten vinden hoe dit wel zou gaan werken. Ik was mij terdege bewust dat mijn coach alles had getracht te doen om mij te helpen, maar de angst en onduidelijkheid was om welke reden dan ook te groot. Dit was de tweede keer dat ik een vastloper had, terwijl ik gewend was om als leerling altijd uit te blinken.
Na 2 jaar investeren was het geld op. Nog nooit in mijn leven had ik geldproblemen gehad en ik had nog nooit zoveel tijd, geld en energie hoeven investeren in een concept. What the **** was going on? De moed zakte mij af en toe in de schoenen. Ik had al een tijdje geprobeerd om weer als interim manager aan de slag te komen, maar het draaide allemaal op niets uit. Het leek wel of mijn gelukkige en succesvolle leven nooit had bestaan of een illusie was! Toch had ik een steevast vertrouwen dat deze weg zou leiden naar mijn levensinvulling waar ik zielsgelukkig, maatschappelijk zeer zinvol en uitermate succesvol mee zou zijn. En zo vervolgde ik mijn weg. Ondertussen was ik aan het bloggen geslagen. Mijn coach had aangeraden om te schrijven, zodat ik woorden zou vinden voor mijn gedachtegoed. En in het begin was het even zoeken en wennen en moest ik mijn eigen stem leren vinden. Zo kopieerde ik deels blogs en schreef daar mijn eigen verhaal bij. Daar werd mijn coach boos en waar iedereen rechts ging, zou ik linksaf gaan. Dit voelde wel even als het bit in mijn huig, maar toen ben ik eigenlijk met de stem gaan schrijven van mijn binnenwereld. Ik durfde heel voorzichtig te schrijven waar Liefdevol Leiderschap over ging. Volgende week wordt de rest van mijn persoonlijke verhaal vervolgd.
Sta jij ook op zo’n punt dat je een hoger doel of een grote levensmissie wilt vervullen? Weet je niet waar je moet beginnen? Voel jij aan je water dat deze energie je drijft naar iets groots, iets zinvols en iets succesvols waar je je eigen leven en de wereld mooier mee gaat maken? Wil je jezelf en je huidige organisatie vernieuwen naar een hoger doel? Meld je dan hier dan aan voor de bewustZIJNscan en vindt binnen 45 minuten uit wat jouw volgende stap is.
Jouw reactie op Zoooooooo, daar kwam ik even op de koffie!